असं जगावं
फुलासारखं फुलता यावं
समई होऊन जळत रहावं
मावळत्या सुर्यासोबत
सावळ्यात बुडुन जावं
फुलपाखरासारखं जगावं
दयाळासोबत गाणं गावं
असंच सुरेख सहज
वारा होऊन वाहावं
सुख द्यावं दु:ख घ्यावं
जमेल तेव्हढं हास्य फुलवावं
शांत निळ्या संध्याकाळी
कापरासारखं विरुन जावं
skip to main |
skip to sidebar
मनातलं काही उलगडून दाखवायचं असेल तर मनाजोगती भाषाच हवी! मराठीचा बाज आणि साजच त्यासाठी साजरा वाटतो.आई म्हणुन बोलायला सुरवात केली ती मायमराठी,भाव-भावनांना शब्दरुप देण्यासाठी आजपर्यंत प्रेमाने साथ देत आली आहे.त्याचाच हा अविष्कार!
No comments:
Post a Comment