मी एकटा

मी एकटा
शोधु नको मला माझ्या मध्ये अता
त्या पुर्वीच्या माझियाचि केली मी सांगता

प्रतिबिंब दर्पणातील आहे अनोळखी
परतुन मी पहातो भलताच कोण दिसता

काही खुणा पुराण्या अजुनी राहीलेल्या
सुकल्या फुलामधुनी जाणवतो गंध नसता

गेला बहर उडुनी वारा उठे धुळीचा
द्रव पापण्यां मधुनी उरला ओलेपणाचा

निनाद सुनेपणाचा हलकेच साद घाली
हा एकटेपणा हा उरला सोबतीचा

पसरे उजाड कातळ काळया कपारींचा
अजुनी खळाळ आहे कुठे खोल आठवाचा

जळला नि धूरही विरला, होता इथे कधी तो?
अंकुरावे पुन्हा भिजुनी, इंतजार बरसातीचा